My Motto

Be compassionate to the needy, Neither squander wealth nor hoard it. Never lose your sense of shame, if questions are asked of you, answer them frankly but do not ask too many yourself. Be manly and of good cheer. Never kill a foe who is begging for mercy and be ever loyal in love

Own your own way

Do Not Go Where The Path May Lead, Go Instead Where There Is No Path And LEAVE a TRAIL ....
By R. Waldo Emerson

Wednesday, October 5, 2011

05,10,2011

Bugün de daha yeni yaşamaya başladım yeni hayatımın sıradan günleri gibi başladı. Sabah 6 a yakın kalk,traş ol, dişini fırçala, üstünü giy ve servise yetişmek için paldur küldür evden çık. şimdi yazarken bile sıkılıyorum aman Tanrım sonra bindiğim kartal seervisinden ümraniyede in üsküdar servisne bin saat 07,30 a okula yetiş hergün aynı olan kahvaltıdan ye ve törenden sonra derse gir. Burası bir anadolu lisesi ama öğrencilerin çoğunun ingilizcesi berbat ve bana bu çoçuklara öğretmem için verilen kitap C1 IELTS eee tabi doğal olarak yapamıyorlar ve moralleri bozuluyor benimde moralim bozuluyor çünkü kendimi faydasız hissediyorum.Ama 11 FEN A sınıfı Allah şükür gayet iyi ve orda ders yapabiliyorum en azından yapabildiğime inanıyorum. ama diğerleri özellikle 11 TM C tam bir kabus bu sınıfla ne yapılır bilmiyorum bunları al direk çöpe at kimse aramaz bunlar nerde diye tabikide hepsinden bahsetmiyorum arada bikaç tane var onlarda arada kaynıyor. Doğa Üsküdar Kolejinde günler böyle. Neyse öyle yada böyle günü akşam ediyorum ve 15.00 da biten dersten sonra 17,30 servisi bekliyoruz eve gitmek için ama burdan çıkınca eve gidemiyorum ki servisten madenlerde iniyorum ve 2,5 yıldır çalıştığım Amerikan Kültüre gidiyorum orası burdan nispeten daha eğlenceli ve faydalı geçiyor ordan da akşam 9,45 gibi çıkıyorum sonra da eve gidip yorgunluktan pestili çıktığı halde öylece kanepede uyuyup kalan karımın yanına gidiyorum ve günler böylece geçiyor.

No comments:

Post a Comment

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin

Mevlana


...
Üzülme, dert etme can.
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan,
yürüyebiliyorsan ne mutlu sana.
Elinde olmayanları söyleme bana.
Elinde olanlardan bahset can.
Üzülme.
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış.
Bil ki, güzellikler de var bu hayatta.
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
Hüzün olgunlaştırır,
Kaybetmek sabrı öğretir.

My Dear ISTANBUL

My Dear ISTANBUL