ÇAY IN HİKAYESİ

ÇAY    DEYİP   GEÇMEYİN   DOSTLAR Bir bardak çay deyip geçmeyin aslında birçok gerçeği gösterir hayatımızdan bir kesittir.  Çayın alt demliği "KAYNANADIR" Sürekli kaynar durur. Hatta dikkat edilmezse taşabilir. Üst demlik "GELİNDİR" Alt demlik kaynadıkça onunda harareti artar. Ama zamanla da olgunlaşır ve demlenir.... "GELİNİN KOCASI" ise Bardaktır.   Her iki çaydanlıktan da yeterince nasibini alır. Biraz kaynana doldurur onu, biraz da gelin. Bu nedenle de Denge unsurudur. Açık yada demli çayın hoşa gitmemesi bundandır... "ÇOCUKLAR" çayın şekeridir, tat verir. Çok şeker çayın lezzetini bozar. Şekersiz çaya alışanlara ise bir tanesi bile fazla gelir... "GÖRÜMCE" ise  çay  kaşığıdır. Arada  bir gelir;   karıştırıp  gider... "KAYINPEDER"e gelince... O da çay tabağıdır. Çayın demine, suyuna karışmaz; bir kenarda lök gibi oturur. Sadece dökülenleri toplar ve çevreye zarar vermesini engeller. Ancak; ara sıra boşaltılması gerekir, yoksa taşıp her şeyi berbat edebilir. "ÇAY SÜZGECİ" ailenin sahip olduğu değerlerdir. Aileyi dış müdahalelerden korur. Delikler büyük olursa çayın tadı kaçar. Suyu ısıtan "ATEŞ" ise hoşgörüdür. O olmadan çay da olmaz. KISACASI Bir bardak çay "AİLEDİR" ve ağız tadıyla içilen bir bardak çayın  üstüne yoktur... ÇAY DEMLEMEK BİR SANATTIR...